Sznaucer miniaturowy
SZNAUCER MINIATUROWY
Pochodzenie: Niemcy
Rys historyczny:
Na przełomie XIX i XX wieku w rejonie Frankfurtu nad Menem powstał typ karłowatego sznaucera, wówczas ciągle jeszcze nazywanego szorstkowłosym pinczerem miniaturowym. Były to psy mało wyrównane, w różnym typie i różnej wielkości i najrozmaitszej sierści: od szorstkiej po jedwabistą, toteż utworzenie z nich jednolitej rasy, która mieć miała typ i zalety większego sznaucera, nie było łatwe.
Wrażenie ogólne:
Mały, mocny, raczej krępy niż lekki, szorstowłosy, elegancki.
Pomniejszona wersja sznzucera, bez oznak karłowatości w wyglądzie.
- Sylwetka kwadratowa: wysokość w kłebie niemal równa długości tułowia.
-Długość głowy stanowi połowe długości tułowia.
Zachowanie:
Podobne jak u sznaucera, z cechami typowymi dla małych psów. Inteligencja, odwaga, wytrzymałość i czujność czynią ze sznzucera miniaturowego niekłopotliwego psa domowego, stróża i towarzysza, którego można bez problemów trzymać nawet w małym mieszkaniu.
Głowa:
Mózgoczaszka
-Czaszka: Mocna, długa z wyraźnym guzem potylicznym. Głowa propocjonalna do rozmiarów psa. Wierzch głowy płaski, bez zmarszczek, linia profilu równoległa do lini grzbietu nosa.
-Stop: Wydaje się znaczny za sprawą obfitych brwi.
Trzewioczaszka
-Nos: Trufla nosa dobrze rozwinięta, zawsze czarna.
-Kufa: Kształt tępego klina. Grzbiet nosa prosty.
-Wargi: Czarne, suche i przylegające.
-Uzębienie: Szczęki mocne, uzębienie kompletne, zgryz nożycowy, równy i ścisły. Męśnie policzków dobrze rozwinięte.
-Oczy: Średniej wielkości, owalne, skierowane do przodu, ciemne, o żywym wyrazie. Powieki dobrze przylegające.
-Uszy:Wysoko osadzone, wiszące, kształtu litery V, wewnętrzną krawędzią przylegające do policzków, skierowane do przodu w kierunku skroni. Jednakowo załamane, nie wyżej niż na lini wierzchołka czaszki.
Szyja:
Mocna, dobrze umięśniona, sucha, szlachetnie wygięta, płynnie przechodzi w łopatki, oddaje siłę psa. Skóra przylegająca, bez fałd.
Tułów:
-Linia górna: Lekko opada od kłębu ku tyłowi.
-Kłąb: Stanowi najwyższy punkt grzbietu.
-Grzbiet: Mocny, krótki i dobrze związany.
-Lędźwie:Krótkie, mocne i głebokie. Odległość od ostatniego żebra do miednicy na tyle mała, by pies sprawiał wrażenie krótkiego.
-Zad: Lekko zaokrąglony, niepostrzeżenie przechodzący w nasadę ogona.
-Klatka: Umiarkowanie szeroka, na przekroju owalna, sięga łokcia. Przedpiersie, utworzone przez rękojeść mostka, wyraźne.
-Linia dolna: Słabizna nie za bardzo podciągnięta, ładne przejście od klatki piersiowej do brzucha.
Ogon:
Naturalny, pożądany sierpowaty lub szablasty.
Kończyny:
Kończyny przednie Oglądane z przodu mocne, proste i ustawione nie za blisko siebie, oglądane z boku- przedramiona proste.
-Łopatki: Przylegające do klatki piersiowej i dobrze umięśnione, górnymi krawędziami wystające powyżej kręgów odcinka piersiowego. Jak najbardziej ukośnie ułożone, mniej więcej pod kątem 50 stopni do lini poziomej.
-Ramię: Przylegające do tułowia, mocne i dobrze umięśnione
-Łokcie: Przylegające, nie wykręcone na zew. ani do wew.
-Przedramię:Dobrze rozwinięte i umięśnione. Oglądane z przodu i z boku idealnie proste.
-Łapy: Krótkie, okrągłe, palce zwarte i wysklepione ( kocia Łapa), opuszki mocne, pazury krótkie, czarne i mocne.
Kończyny tylne : Oglądane z boku- dobrze kątowane, oglądane z tyłu- równoległe, ustawione nie za blisko siebie.
-Udo: Średniej długości, szerokie, dobrze umięśnione.
-Staw kolanowy: Nie wykręcony do wew ani na zew.
-Podudzie: Długie, mocne, żylaste, przechodzi w mocny staw skokowy.
-Staw skokowy: Wyraźnie kątowany, mocny, nie wykręcony do wew ani na zew.
-Śródstopie: Pionowe do podłoża
-Łapy: Nieco większe od poprzednich. Palce zwarte i wysklepione. Pazury krótkie i czarne
Chody
Elastyczne, eleganckie, dziarskie, swobodne i przestrzenne. Wykrok kończyn przednich mozliwie najdłuższy, kończyny tylne z dobrym i sprężystym wykrokiem dają prawidłowy napęd. Przednia i tylna noga stawiane są do przodu jednoczesnie. Grzbiet, więzadła i stawy pozostają stabilne.
Szata
Sierść: Powinna być twarda, szorstka i gęsta, składa się z gęstego podszerstka i nie za krótkiej okrywy, przylegającej do ciała. Włos okrywowy szorstki, dostatecznie długi. Na konczynach włos nie tak twardy , jak na tułowiu. Na wierzchu głowy i uszach sierść krótka. charakterystyczna jest broda, która nie powinna być całkiem miękka i krzaczaste brwi.
Maść:
-Czarna
-Pieprz i sól
-Czarno srebrna
-Biała
Wielkość i waga
Wysokość w kłębie: 30-35 cm.
Waga:od 4 do 8kg